| Derničres réponses | |  Alexandre Adler (1950) ėshtė njėri nga analistėt mė tė mirė francezė tė ēėshtjeve gjeopolitike ndėrkombėtare. Specialist i Rusisė dhe i Lindjes sė Mesme, ai ėshtė mjaft i kėrkuar nė mediat franceze.
Shpresa mbi Rusinė
Le Figaro, 8 qershor 2006
Shpresa duket tė rikthehet nė Moskė. Midis shenjave tė ndryshimeve tė aq pritura, mund tė numėrojmė shkarkimin e rreptė dhe tė menjėhershėm tė prokurorit tė pėrgjithshėm Ustinov, qė qe shėrbėtori i ethshėm dhe hipokrit i shpėrbėrjes sė Youkos, pasuar nga burgosja e presidentit tė saj, Khodorkovski ; pjesėmarrja tejet e shėnuar e Putinit nė njė simpozium tė shtypit ndėrkombėtar qė mbahej nė Moskė, ku qe pėrmendur, pa ndrojtje tė panevojshme tė gjuhės, degradimi i lirisė sė informimit nė Rusi ; dhe, sė fundi, kjo ėshtė shenja mė serioze, vendimi i marrė nga Gazprom, sė cilit ia njohim lidhjet e tij me pushtetin, pėr tė taksuar Bjellorusinė me njė rritje prej 60% tė faturės sė saj energjetike, dmth edhe mė tepėr sesa Ukrainėn rebele : detyrimisht, Putini nuk e vlerėson dhe aq satrapin qesharak tė Minskut, Lukashenko.
Dihet qė pranvera nuk vjen me njė dallėndyshe, por ne mund tė mbėshtetemi tashmė mbi njė frenim tė provokimeve tė ndryshme nė tė cilat Rusia ishte lėshuar kėto muajt e fundit. Sigurisht, tregjet financiare, nė njė botė qė nuk ėshtė mė ajo e Stalinit, as dhe e Brezhnjevit, kanė ardhur me tė drejtė ti kujtojnė Moskės qė ēėshtja Youkos do tė rėndojė ende pėr njė kohė tė gjatė mbi klimėn e bizneseve. Megjithė zgjedhjen e Golman Sachs tė Deutsche Bank pėr tė futur disa ndėrmarrje tė mėdha ruse nė njė rritje tė kapitalit tė tyre, investuesit perėndimorė i kanė shmangur ofertat dhe i kanė shtrėnguar kėto ndėrmarrje ti ulin vlerėsimet e tyre nė mė shumė se 30% mesatarisht. Por konsiderimi i izolimit financiar tė Rusisė nuk ėshtė e vetmja nė ēėshtje. Nė fakt, ne marrim pjesė nė debatin tejet tė vjetėr, mjaft shpesh nė konfliktin e hershėm, qė pėrshkon si njė fill i kuq tėrė historinė ruse qė prej tre shekujsh. Nga njėra anė, njė rrymė e zellshme autoritare pretendon tė mbrojė disa tradita kombėtare duke refuzuar tė imitojė Perėndimin ; sot, e njėjta rrymė rigrupon njėkohėsisht tė krishterė ortodoksė fondamentalistė, nacionalistė shovinistė rusė dhe nostalgjikė tė « dorės sė fortė ». Politika e tyre e jashtme pėrmblidhet kėshtu nė njė konvergjencė interesash ruse, kineze dhe ato tė kombave islamike, pėr tė krijuar sė bashku njė lloj sindikate tė pakėnaqurish e cila do ti kundėrvihet njėkohėsisht globalizimit dhe shtrirjes sė gjykuar tė dėmshme tė lirive politike. Me padronin e Rosneft Setchine, bankierin e Kishės ortodokse Pugaēov, presidentin e Dumės Miranov dhe prokurorin e pėrgjithshėm Ustinov, sot i kthyer nė jetėn private, Euroaziatikėt rusomėdhenj dukeshin tia kishin arritur qėllimit tė tyre.
Ideja e tyre e fundit e fortė nuk ishte tjetėr pėrveēse ngritja pėrreth grupit tė Shangait, Rusi-Kinė, njė lloj anti-Nato tė hapur ndaj Iranit dhe, pėrse jo, ndaj Hamasit palestinas i cili ka pėr cilėsi tu kundėrvihet nė Lindjen e Mesme kushėrinjve tė Khodorkovskit dhe tė kryeministrit Fradkov. Pėrballė kėtyre forcave, njė rrymė perėndimore, mė e shtrirė sesa mendohet, dėshiron ende tė ruajė pjesėn mė tė madhe tė arritjeve liberale tė Gorbaēovit dhe Jelcinit. Pa kapitulluar mbi ēėshtjet thelbėsore si rivendosja e njė bashkimi solid me Ukrainėn, Gjeorgjinė apo Kazakistanin, kjo rrymė preferon qartėsisht tė ngrejė njė kundėrpeshė ndaj nostalgjikėve amerikanė tė luftės sė ftohtė duke u afruar me Europianėt dhe realistėve amerikanė, ku kėtu duhet tė numėrohet dhe vetė Condoleeza Rice. I tėrė ekipi ekonomik i qėndruar nė vend, me ministrin e shkėlqyer tė financave, Alexei Kudrin, si dhe sekretarin e pėrgjithshėm tė Kremlinit Medvedevn shkojnė nė tė njėjtin kah. Frymėzuesi i tyre intelektual mbetet artizani i klimatizimeve Anatoli Tchoubaļs, dhe aleati i tyre i ri ministri i Mbrojtjes, Sergueļ Ivanov, i cili ndonėse me prejardhje drejtpėrdrejt nga sigurimi ushtarak i KGB, ėshtė, nė ēėshtje politike, njė partizan i vendosur i njė pushteti civil dhe jo nacionalist. Gjenerali i ri i KGB, Dimitri Kozak, qė Putini vjen ta thėrrasė nga prokonsullati i tij kaukazien pėr tė marrė nė dorė postin e prokurorit tė pėrgjithshėm tė Republikės, mund tė llogaritet gjithashtu nė rangun e perėndimorėve tė moderuar.
Le tė mė lejohet kėtu ti jap njė kėshillė dhe vėrejtje miqėsore Vladimir Putinit. Termi « silovik », qė preferohet tani pėrpara termit tė mirėfilltė « ēekist », nuk do tė thotė absolutisht asgjė nė planin politik. Ishte njė gjest mjaft i shėnuar nga ana e Putinit kur pati vėnė lule, nė fillim tė mandatit tė tij, mbi varrin e Yuri Andropov. Por Andropov ishte gjithēka pėrveēse njė korporatist organesh : qysh nga fundi i viteve 1930 e deri nė luftimin e tij tė fundit kundėr Suslov dhe brezhnjevistėve, Yuri Andropov nuk ka pushuar sė luftuari stalinizmin, shovinizmin dhe anti-perėndimin, ashtu siē para tij Beria dhe i madhi Alexandre Orlov qė ai ndihmoi pėr ta rehabilituar, ashtu siē pranė tij Markus Wolf dhe ata ēekistė bullgarė qė i kishin qėndruar besnikė. Pėrballė, ėndėrrimtarėt e kotė dhe provokimet e vrazhda tip Chelepine apo dhe tip Soldatov, modeli i aleancės siriane qė u mbyll me vrasjen e Aldo Moros dhe atentatin kundėr Papės, pėrfaqėsonin njė tjetėr rrymė nė gjirin e shėrbimeve speciale tė Bashkimit Sovjetik. Duhet zgjedhur detyrimisht Andropovi, ēka kjo do tė thotė tė qėndrosh i kujdesshėm nė aleancat e panatyrshme me Kinėn dhe Iranin e sotėm. E ardhmja e Rusisė gjendet e shkruar nė tė kaluarėn e saj perėndimore, nė testamentin e Andropovit.
|
|
|